Leon: “Mijn vrouw heeft zelf op de vrijeschool gezeten en zocht naar antroposofische opvang. Ik ben nogal nuchter en had zo mijn vooroordelen. Maar toen we gingen kijken, voelde het meteen goed. Rust, ruimte en een warme sfeer. Heel anders dan bij dan bij andere kinderopvang die we gezien hadden.”
De keuze voor de peuterspeelzaal kwam voort uit hun wens voor sociaal contact en structuur. “Onze dochter was al gewend aan een gastouder – mijn moeder – met weinig andere kinderen om haar heen. Daarom wilden we haar ook in een groep laten wennen.”
Frida, onze jongste dochter, ging vanaf haar babytijd al mee in de maxi-cosi om haar broer Sylvester te brengen. Toen ze eindelijk zelf naar de peuterspeelzaal mocht, voelde het meteen vertrouwd. Ze liep zó naar binnen en begon te spelen. Voor haar was het echt thuiskomen.
Leon vertelt hoe fijn het contact met de pedagogisch medewerkers is. “Bij Zonnestraaltje is het niet: kind droppen en weg. Je wordt welkom geheten en maakt makkelijk een praatje. Geri en Mirjam zijn zó toegewijd. Ze weten precies wat een kind nodig heeft: troost of juist ruimte. Kinderen komen zichtbaar tot rust.”
De ouderbetrokkenheid is groot, vertelt Leon. “Je blijft ’s ochtends vaak even hangen, leert elkaar kennen. Er zijn ouderavonden, knutselmomenten en jaarfeesten. Ja, er wordt meer ouderbetrokkenheid verwacht dan op een reguliere peuterspeelzaal, maar dat geeft ook een gevoel van verbinding met de peuterspeelzaal en andere ouders. En als je zelf iets maakt voor je kind, dan ben je daar stiekem best trots op.”
Twijfel je? Ga vooral kijken. Niet alleen inschrijven, maar echt ervaren. Je hoeft geen vrijeschoolachtergrond te hebben, ik heb dat ook niet. Maar ik voelde meteen: dit klopt. Dit is een goede plek.